Tijdens het eerste semester van het vierde jaar van mijn studie Taal- en letterkunde: Engels-Spaans aan de KULeuven, ging ik op Erasmus naar de Universidad Complutense te Madrid. Aan deze universiteit, kwam ik te weten dat er zoiets bestaat als ‘student-assistent’ voor de docent Nederlands. Na even getwijfeld te hebben, besloot ik dat ik deze kans echt niet kon laten liggen.

Als student-assistent was ik verantwoordelijk voor de conversatielessen voor de studenten Nederlands. De studenten hadden nog nooit eerder Nederlands gestudeerd, dus we begonnen vanaf nul. Elke week was er een les over een ander thema: eten en drinken, kledij, de weg vragen, enz. Ook werden bepaalde aspecten van de Nederlandse en Vlaamse cultuur besproken: eetgewoontes, verjaardagen, de eindejaarsperiode, Sinterklaas, enz. Ik probeerde de studenten zo veel mogelijk zelf te laten spreken, onder andere door het voeren van dialoogjes of het stellen van vragen. Op het einde van elke lessen luisterden we meestal naar een liedje in verband met het thema van die les.
Ik vond deze studentenjob een ideale manier om zelf eens te kunnen ervaren hoe het eraan toegaat “achter de schermen” van een universiteit. Zo heb ik niet enkel les gegeven, maar ook artikels geschreven voor MediterraNed en een artikel nagekeken voor de docent Nederlands.
Een van de meest fascinerende aspecten van deze job was dat ik als buitenstaander naar mijn eigen moedertaal moest leren kijken. Ik ben altijd al enorm gefascineerd geweest door taal en door mijn studie ben ik ook veel met taal bezig. Ik studeer echter geen Nederlands, waardoor ikzelf ook veel heb bijgeleerd dit semester. Ik was zelf verbaasd over hoe vaak ik bepaalde regels moest opzoeken omdat ik ze zelf eigenlijk niet kende. De regels voor verkleinwoorden, het verbuigen van adjectieven en de woordvolgorde kon ik uiteraard allemaal zonder problemen toepassen, maar ik kon ze eigenlijk niet uitleggen.
Ook het van het culturele aspect van het lesgeven heb ik echt genoten. Elke week probeerde ik een klein stukje cultuur te incorporeren in de les. Hierdoor leerden de studenten niet alleen meer over de Vlaamse cultuur, maar ik leerde dankzij hen ook meer over de Spaanse cultuur.
Deze job heeft me ook doen beseffen dat het doceren van een taal echt geen gemakkelijke opdracht is. Ten eerste moet je de taal echt tot in de puntjes beheersen en begrijpen om ze op een duidelijke manier te kunnen overbrengen aan de studenten. Ten tweede moet je zelf ook kunnen aanvoelen wat de noden zijn van de klas en van de individuele studenten. Soms merkte ik dat bepaalde aspecten toch moeilijker bleken dan gedacht; zo probeerde ik bijna elke week heel kort de getallen en de uitspraak te herhalen. Ook leert niet iedereen op hetzelfde tempo, waardoor het soms wat wikken en wegen was om te weten aan welk tempo ik het beste les kon geven. Gelukkig kon ik altijd rekenen op de tips van María José bij het voorbereiden van mijn lessen.
Al bij al vond ik deze ervaring echt wel de moeite waard. Ik heb heel erg veel bijgeleerd en ik heb ook ervaring kunnen opdoen. Het is de ideale studentenjob voor iedereen met een interesse in taal en het onderwijzen van taal. Het was ook heel erg fijn om te zien hoe de studenten vorderingen maakten. Ik hoop dan ook dat ik de studenten enthousiast heb kunnen maken voor de Nederlandse taal.

Laatstejaarsstudente Elien Verheye van de Arteveldehogeschool in Gent, België, deed gedurende de maanden april en mei een stage aan de Universidad Complutense de Madrid. In volgend verslag beschrijft zij wat ze gedaan heeft en wat haar ervaringen waren.

Ik studeer secundair onderwijs: geschiedenis en Nederlands en zit in mijn laatste jaar. Als laatste deel van mijn stage gaf ik vijf weken les aan de UCM in Madrid, een enorm leuke ervaring! Mijn takenpakket bestond er onder meer uit om de lessen mondelinge conversatie voor mijn rekening te nemen. Zo bracht ik de studenten ook heel wat Nederlandse en Vlaamse cultuurkennis bij. Tijdens de lessen had ik het over de bekende musea, Vlaamse Primitieven, Bosch, en tal van andere schilders. Ook Nederlandstalige muziek kwam aan bod en er werd tevens van poëzie genoten.

Daarnaast stoomde ik ook nog de twee geselecteerde studenten klaar voor een zomercursus in Portugal, georganiseerd door MediterraNed. We analyseerden poëzie, schreven poëzie in tal van creatieve vormen en luisterden veel muziek. De studenten waren enorm enthousiast en werkten heel goed mee.

Vervolgens catalogiseerde ik ook boeken in de faculteitsbibliotheek. Het aantal aan Nederlandstalige boeken verbaasde me. Een mooie collectie die zowat alle must-reads uit de Nederlandstalige literatuur bevat.

Om mijn stage af te sluiten gaf ik voor de studenten Nederlands een rondleiding in het Prado. Ik gidste iedereen door de afdeling van de Vlaamse Primitieven, Bosch, Rubens en Brueghel. Een interessante en cultureel verantwoorde uitstap was het zeker.

Ik heb enorm genoten van deze stage. Het is zo fijn om te zien hoe mensen die helemaal geen band hebben met het Nederlands, toch zo sterk geïnteresseerd zijn in de taal en de cultuur. Het was mij een ware eer om les te mogen geven aan de universiteit. Bedankt aan alle studenten voor het enthousiasme en zeer zeker ook aan Maria José voor alle hulp en de ervaring die ik mij niet beter had kunnen wensen!

Op 1 september 2019 verhuisde ik naar Spanje voor een uitwisseling van 5 maanden aan CUNEF (Colegio Universitario de estudios financieros) in Madrid. Als voorbereiding voor mijn vertrek had ik natuurlijk al gekeken of er eventueel werk was in Madrid. Na lang zoeken kwam ik dan ook uit bij Student-Assistent Nederlands aan Universidad Complutense de Madrid gefinancierd door de Taaluniversiteit in Nederland. Gelukkig voor mij was het dicht in de buurt en makkelijk te combineren met school.

Mijn ervaring in Madrid

Het was voor mij wennen om alleen in een grote stad te wonen. Ik woon zelf namelijk in een dorp in Nederland met mijn ouders. Toch was mijn eerste ervaring in Madrid erg positief. In Madrid woon ik net buiten het centrum in Arguëlles. Hierdoor heb ik de ervaring hoe het is om in Madrid te wonen, terwijl ik toch niet in het centrum woon. Ook vind ik het erg fijn dat Arguëlles niet ver van het centrum vandaan is en dat alles lekker in de buurt is! Na een weekje wennen begon mijn school waar we zelf ons rooster mochten maken. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan en uiteindelijk kreeg ik een rooster met lange dagen en veel tussenuren. Gelukkig wende dit snel en kreeg ik een regelmaat in mijn verblijf in Madrid.

Zelf ben ik een erg sportief type, want ik doe thuis ook aan voetbal. In Madrid kan dat natuurlijk niet achterblijven en ging ik op zoek naar een voetbalclub waar ik voor een half jaar kon spelen. Dit had ik al snel gevonden bij C.D. Chamberi, waar ze mij met vreugde ontvingen! Gelukkig had ik nu nog meer dingen om naar uit te kijken, een moment waar ik mijn Spaans kon verbeteren en een gelegenheid om meer vriendinnen te maken!

Zes weken na mijn aankomst kreeg ik bezoek van mijn familie en mijn vriend en ik moet bekennen dat het erg fijn was om iedereen weer even te zien! Dit maakte daarna alles veel makkelijker, omdat ik vanaf die tijd wat meer bezoek ging krijgen. Dit was ook de periode dat ik bericht kreeg van mevrouw María José Calvo González over het student-assistentschap, waar ik met volle enthousiasme op reageerde.

In december ben ik voor kerstmis naar huis gegaan en ben ik samen met mijn zus, haar vriend en mijn vriend terug gekomen naar Madrid om hier oudejaarsavond te vieren. Mijn laatste maand in Madrid was vanaf dit moment dan ook ingegaan en dit leverde gemengde gevoelens bij mij op. Aan de ene kant wist ik dat ik het hier heel erg ga missen, want ik heb hier zoveel leuke momenten gehad en lieve mensen leren kennen. Aan de andere kant vind ik het ook weer fijn om thuis mijn andere vrienden weer te zien en lekker bij mijn ouders te kunnen wonen.

Mijn ervaring als student-assistent

Mijn eerste week als student-assistent was op 4 november 2019 waar ik mijn eerste les moest voorbereiden. Dit bleek toch wel lastiger te zijn dan dat ik had verwacht. Vooral omdat ik geen lerarenopleiding doe en alleen voor de klas sta als ik een presentatie moet geven voor mijn les, maar gelukkig hielp mevrouw Calvo González mij hierbij.

Ik ben negen weken student-assistent Nederlands geweest, waarvan ik zes weken ook daadwerkelijk voor de klas heb gestaan. Dit was een hele goede ervaring voor mij en het heeft me ook heel veel zelfvertrouwen gegeven, waardoor ik presentaties geven nu niet erg meer vind.

De eerste twee weken was wennen om voor een klas te staan en leerlingen ook daadwerkelijk iets te leren, maar het wende snel en op het einde is het me ook gelukt om de leerlingen wat nuttige informatie te leren.

De achtste week mocht ik meehelpen met het mondeling examen en ook dit was erg nieuw voor mij. Ik ben zelf natuurlijk gewend hoe het is om een mondeling examen te hebben en weet als geen ander hoe zenuwachtig je hiervoor bent. Dit heeft mij dan ook geholpen met wat langzamer en duidelijker praten voor de studenten en ze op hun gemak te laten voelen. Ik vind dat de studenten het examen erg goed hebben gedaan en ben dan ook blij om te weten dat ik hier een kleine rol heb gespeeld om hun te helpen.

Al in al, waren deze vijf maanden een ervaring om nooit meer te vergeten. Ik heb heel veel geleerd in deze periode, veel leuke en lieve mensen leren kennen, en momenten gehad die nooit meer van mij afgepakt kunnen worden! Ik kan daarom met volle teugen zeggen dat Madrid mij veranderd heeft in een positieve zin en dat student-assistent Nederlands zijn mij heel veel goeds heeft opgeleverd!

Hallo! Mijn naam is Engelina Chaillet, en normaal gezien studeer ik Toegepaste Taalkunde (Ned.-Eng.-Sp.) aan de KU Leuven in Antwerpen. De afgelopen 6 maanden heb ik via Erasmus+ echter mogen spenderen aan de Universidad Complutense de Madrid (beter bekend als ‘la Complu’ onder de studenten). Met trillende benen vertrok ik naar Madrid, bang voor heimwee, maar het was een geweldige ervaring met veel belevenissen, verschillen, nieuwe kennis en nieuwe vrienden. Juist omdat ik zoveel heb beleefd en UCM zo geweldig vind, zou ik het graag met anderen willen delen.

Het grootste verschil is volgens mij de verschillende aanpak: terwijl ik gewend ben aan het studeren van pure theorie voor examens, worden hier de punten grotendeels verdeeld tussen examens en permanente evaluatie. Verplichte aanwezigheid, taken, lessen voorbereiden, essays, vertalingen, groepswerken, discussies… Een wereld van verschil! De focus ligt niet langer op grote stukken theorie, maar een mening ontwikkelen. Het was even wennen, maar ondertussen ben ik hier wel helemaal voor te vinden. Begrijpen is voor mij makkelijker dan vanbuiten blokken, je besef van de leerstof vergroot, en door de vele evaluatiemogelijkheden is het eindcijfer echt representatief voor je inzet en begrip.

Natuurlijk was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Aangezien het merendeel van mijn vakken in het Spaans werd gegeven, speelde de taalbarrière me in het begin soms best wel parten. Gelukkig was deze achterstand na 2 maanden al bijna volledig weg, en ik kan trots zeggen dat ik de afgelopen periode meer Spaans heb geleerd dan de vorige 2 jaar! Ook de verschillende mentaliteit was in het begin een bron van frustratie: hoezo maakt het niet uit als je niet punctueel bent, hoezo is het niet duidelijk wanneer de prof/test/eindtaak er is?! Maar goed, al mistte ik in het begin de helderheid van België, ik weet zeker dat ik binnen een paar maanden de Spaanse ontspannenheid nog meer ga missen.

Behalve lessen volgen en voorbereiden, nam ik ook deel aan het student-assistent-programma van de Nederlandse Taalunie. Zo’n 4 uur per week was ik de trotse assistent van professor Calvo: lessen Nederlands mondeling voorbereiden en geven, artikels schrijven en verbeteren, een bezoek aan een tentoonstelling voorbereiden… Allemaal ervaringen die ik anders niet zou hebben opgedaan, en de ideale manier om erachter te komen wat ik later graag zou willen doen: lesgeven staat officieel op het lijstje!

 Ten slotte mag ik ook de Spaanse gastvrijheid niet vergeten. Zowel in de lessen als gewoon op prachtige campus (die trouwens gigantisch is; beeld je een Amerikaanse campus in) werd ik regelmatig aangesproken. ‘Of ik een erasmusstudent was? Of ik hulp nodig had?’ Ik heb nooit lang met een vraag of probleem gezeten, en de vrienden die ik heb gemaakt, ga ik snel weer terugzien omdat zij nu mij willen komen opzoeken.

Om het allemaal samen te vatten in 3 woorden: beste beslissing ooit. Het was niet makkelijk om zo lang alleen in een ander land te wonen en te studeren, maar ik ben erdoor gegroeid als persoon, en met alle ervaring in mijn achterhoofd, heb ik nu het gevoel dat ik wereld aankan. Ik ben iedereen, aan UCM én daarbuiten, dankbaar voor al hun steun: Madrid is mijn tweede thuis geworden.

(Als je meer zou willen weten over mijn avonturen in Madrid en in de toekomst, ik heb een Engelstalige blog die ik net voor Madrid ben begonnen en waarop wekelijks iets nieuws verschijnt: papelychanel.wordpress.com)

Helaas zit het er alweer op! 9 Weken lang heb ik María Jose Calvo Gonzalez mogen helpen bij het geven van Nederlandse lessen, maar na hard werken, oefenen en het mondeling examen in januari is deze ervaring voor mij voorbij. De studenten gaan nog wel een half jaar door met Nederlands leren, echter zonder mij en onder begeleiding van een andere moedertaal spreker van het Nederlands.
Na de kennismaking met een paar belangrijke Nederlandse fenomenen zoals Sinterklaas, Nederlandstalige muziek en de voorliefde voor fietsen, konden we de Kerstgebruiken niet zomaar ongemerkt voorbij laten gaan. Dus ook daar hebben we even bij stilgestaan vlak voor de kerstvakantie met speciale aandacht voor de kerstliedjes en de vertaling daarvan.
Gedurende de hele cursus was mijn voornaamste taak het verbeteren van de uitspraak, wat ik geprobeerd heb te doen doormiddel van dialogen, uitspraakoefeningen, rolspellen en opdrachten in tweetallen. De verschillende soorten activiteiten bestonden uit het nadoen van winkelgesprekken, telefoongesprekken, afspraakjes maken, het vragen naar de weg, vertellen over jezelf of familie en voorkeuren kunnen geven over verschillende onderwerpen (bijvoorbeeld eten en drinken of type woningen). Al deze onderwerpen kwamen dan ook terug op het mondeling tentamen, die alle studenten met succes hebben doorlopen.
Ter afsluiting van het succesvolle semester zijn we nog naar de Nationale Bibliotheek van Spanje geweest voor een mooie tentoonstelling van de Rubens, Van Dyck en de gouden eeuw der Vlaamse gravuren. Dit was een leuke manier om de studenten nog een laatste keer te zien voordat ik terugging naar Amsterdam om mijn opleiding af te ronden.
Want helaas is er aan mijn Erasmus uitwisseling ook alweer een eind gekomen op 5 februari. Ik heb mijn rol als conversatiedocente als zeer leuk en leerzaam ervaren en ben blij dat ik dit heb kunnen combineren met de andere vakken die ik aan de Universidad Complutense de Madrid heb gevolgd. Wie weet dat ik ooit nog in het talenonderwijs terecht kom, maar voor nu zal ik me eerst focussen op de afronding van mijn Bachelor. Beste studenten en María, bedankt voor deze onwijs leuke ervaring!

Twee jaar geleden heb ik mijn kandidatuur naar het Erasmus programma gestuurd om in één Nederlandstalig land te studeren.
Ik wist nog niet wat één Erasmus ervaring was of betekende maar op 31 januari 2017, kreeg ik de kans om dat te ontdekken.
Ik ben in Antwerpen aangekomen en ik was heel enthousiast hoewel ik al drie keer daar ben geweest. Ik heb een kleine studio bij het stadspark moeten huren om te voet naar de campus te gaan. Ik heb aan de Katholieke Universiteit van Leuven gestudeerd. Volgens het Erasmus programma moest ik vier tentamens van 8Ects halen maar, in België, is elk examen van 4Ects zo uiteindelijk heb ik 8 Belgische cursussen gecombineerd om mijn vier Italiaanse examens te krijgen.
Het Belgische onderwijssysteem is praktischer dan dat in Italië. De studenten moeten elke maand presentaties voorbereiden of papers opschrijven. Iedereen gebruikt zijn laptop of zijn onlineboeken om te studeren. Elke les is gegeven in de taal die je studeert om dieper in de vreemde taal en cultuur binnen te dringen. Het was erg zwaar, maar gelukkig ben ik voor alle tentamens geslaagd.

In België is het leven duurder dan dat in Italië, de reden waarom ik op een klein meisje heb gepast.

Antwerpen is kleiner dan Napels maar heel mooi; ik hou van zijn multicultureel centrum, zijn veelkleurige maatschappij, zijn Gotische gebouwen en ik vind de Belgische productie van chocolade en bieren heel lekker en bijzonder.

Wat heb ik van deze ervaring meegekregen?
Ik heb één persoonlijke groei en één typische uitspraak uit Vlaanderen gekregen. Bovendien is mijn liefde voor het Nederlands zeker groter geworden en ik zou graag daar verhuizen om te leven en om een master in meertalige communicatie te beginnen.

                                                                                 Anna Ricciardelli, L’Orientale Napels

Madrid, dé hoofdstad van Spanje en de bruisende stad waar ik zal vertoeven voor maar liefst 6 maanden. Voordat ik vertrok naar Spanje, wist ik enkel dat ik in Malasaña ging verblijven en dat ik een Engels traject ging volgen aan de Universidad Complutense, andere zaken waren nog een grote verrassing, of beter, een grote uitdaging voor mij.

In de eerste twee weken volgde ik een intensieve cursus Spaans zodat ik mijn plan kon trekken in het dagelijkse leven, want ik merkte dat ik met Engels niet altijd even ver kwam. Ik heb mij soms onzeker gevoeld over mijn Spaans en het gevoel dat het niet altijd even gemakkelijk is om zomaar met de lokale bevolking een voor mij vreemde taal te spreken, was niet altijd even aangenaam. Maar ik voelde mij groeien en dat zorgde anderzijds weer voor een zekere voldoening.

In mijn eerste maand kreeg ik een mail met een vacature omtrent student-assistent voor het Nederlandse departement. Dit wakkerde meteen mijn enthousiasme aan. Een ideale gelegenheid om meer met de Spaanse bevolking in contact te komen, ervaringen te delen en mijn bijdrage te leveren met mijn eigen Nederlandse taal in Spanje, hoe fijn is dat! Na het kennismakingsgesprek was ik nog meer overtuigd. De gesprekken die ik zou hebben, gaan door in een klaslokaal of in de cafetaria, in mijn ogen een heel aangename en fijne manier om met de leerlingen de gesprekken te kunnen voeren.

De lessen startten al vrij snel, een beetje afwachtend en spanningsvol omdat ik hoopte dat de connectie en de communicatie goed zouden zitten. De gesprekken die trouwens voor een eerste dag al vrij druk waren, gingen uiteindelijk heel vlot. Mijn standaardvraag peilde naar de reden van een cursus Nederlands want daar was ik zelf altijd heel benieuwd naar. Het is een clichévraag, maar hieruit kwamen altijd heel boeiende verhalen naar voren, de personen begonnen te vertellen over hun grote liefdes waarvoor ze de taal willen leren, voor betere jobkansen of zelfs bij enkele knappe taalkoppen omdat ze hun taalkennis willen uitbreiden. Na de eerste gesprekken met de studenten kreeg ik onmiddellijke feedback van de docenten, dat gaf me een goed gevoel en energie voor de komende weken.

Een mix van mensen met hun eigen verhalen en met hun persoonlijke vertelstijl maakte het boeiend, interessant en...prettig. De ene zijn Nederlands was al wat beter dan de andere en niet iedereen was een even grote spraakwaterval, toch hadden ze elk één ding gemeenschappelijk: hun enthousiasme. Het waren jongeren van mijn leeftijd, mensen op pensioen of mensen met kinderen, en toch probeerden zij elke week opnieuw te komen en overwonnen zij de angst om met iemand die de moedertaal spreekt, te praten. En zoals ik zelf in het begin heb kunnen ervaren, is dat niet zo vanzelfsprekend.

Je merkte dat er op den duur een vaste groep kwam opdagen, er waren aanvankelijk een aantal twijfelaars. Maar in de vaste groep kon je verder bouwen op gesprekken en kon je vaak ook een zekere vooruitgang zien, zowel in de vertrouwensband als in hun taal en durf. Deze verandering is als taalassistent een leuke ervaring om te zien. Uiteindelijk is het een wederzijdse hulp, zij konden vertellen over Spanje en daar kon ik ook profijt uit halen, ook dat hield de schwung in het gesprek.

Deze ervaring is een van de uitdagingen die ik heb gehad in Madrid waar ik het meest enthousiast maar ook enorm fier over ben. De samenwerking met de docenten, met de studenten en met de school was op zijn minst gezegd heel genoeglijk. De verhalen en persoonlijkheden van de studenten zullen mij lang bijblijven en ook de manier om via deze weg meer geïntegreerd te zijn in hun cultuur, maakte het avontuur compleet. De laatste twee weken probeerde ik met de studenten op andere plaatsen af te spreken, ik kwam terecht in een Belgisch café ( waar ik nu trouwens nog vaak vertoef), in nieuwe wijken en in de werkomgevingen van de mensen. Allemaal kunnen ze vlot in het Nederlands hun persoonlijke verhalen ter plaatse vertellen.

Het voordeel van verschillende gesprekken te hebben is bovendien dat je merkt dat heel veel mensen dezelfde soorten fouten maken en dat maakt het makkelijker om ze te verbeteren of om hen gerust te stellen dat het normaal is dat ze struikelen over die zinsbouw of uitdrukking. Al doende samen leren gaf een verrijkend gevoel.

Als reflectie zou ik beginnende studenten willen overtuigen, blijven te komen. Vooral omdat ik vond dat zij na amper één jaar Nederlands vaak heel wat vaardigheden verworven hadden. Ik had niet verwacht dat het niveau zo hoog zou liggen en soms blijft het vreemd om Spanjaarden zo goed Nederlands te horen praten. Dit had ik in het begin van mijn Erasmus niet verwacht veel tegen te komen. Uiteindelijk allemaal heel leuke herinneringen.

Een native speaker inschakelen in het taalprogramma geeft zoveel mogelijkheden voor de studenten als voor de begeleider zelf. Het is een programma waar ik van droom om zo in België ook mijn Spaans op een natuurlijke functionele manier te leren.

Hartelijk dank voor de geboden kansen.

Sinds enkele weken geef ik met plezier Nederlandse conversatielessen aan een klein groepje studenten (met een gemiddelde leeftijd van 20 jaar) aan de faculteit der filologie van de Universidad Complutense de Madrid. Momenteel studeer ik hier als Erasmus student aan diezelfde faculteit. In Nederland studeer ik aan de Vrije Universiteit Amsterdam, waar ik inmiddels in mijn derde studiejaar zit van de bachelor Communicatie- en informatiewetenschappen. Mijn specialisatie is taal- en communicatie advies, oftewel ik ben een echte taalliefhebber.
Vandaar ook dat ik erg enthousiast reageerde op de oproep die enkele weken geleden op mijn mail binnen kwam: er was behoefte aan Nederlandstalige mensen ter aanvulling van de Nederlandse lessen die door María José Calvo Gonzalez gegeven worden. Hier heb ik dan ook direct op gereageerd, aangezien ik het ook als een mooie aanvulling van mijn studieplan beschouw. Zelf heb ik namelijk de ambitie om na mijn afstuderen een baan in het talenonderwijs te zoeken, of om als communicatietrainer aan de slag te gaan in verschillende instanties.
Ik had al wat ervaring met lesgeven op andere vlakken, namelijk zeilen en zwemmen, maar nog nooit had ik taalles gegeven. Maar eigenlijk gaat het vrij gemakkelijk en voelt het niet heel anders dan zeilles geven. Door middel van spelletjes, rolspellen en andere leuke uitspraakoefeningen, probeer ik aan de studenten een juiste uitspraak bij te brengen. Dat is dan ook mijn voornaamste taak: het perfectioneren van de uitspraak, wat voor veel buitenlanders die Nederlands proberen te leren nog vrij lastig kan zijn.
We zitten inmiddels al op de helft van de cursus en elke week zie ik weer wat verbetering bij de studenten. Om in de sfeer van Sinterklaas te komen, hebben we het Sinterklaasverhaal doorgenomen en liedjes bestudeerd. Het viel me daarbij op hoe goed de studenten al in staat waren om de teksten van die liedjes te vertalen en te begrijpen. Volgende les zal ik wat pepernoten en chocoladeletters meenemen om het compleet te maken!
Nog maar 5 lesweken en dan staat het mondelinge examen alweer voor de deur. Ik ben heel benieuwd hoe het zal zijn om zelf een keer aan de andere kant van de tafel te zitten en uiteraard hoe de studenten het gaan doen! Al met al vind ik het een hele leuke en leerzame ervaring om deel uit te maken van het talenonderwijs en hoop ik dat de ervaring die ik hiermee opdoe me later goed van pas zullen komen!

Laura Nientker